Υπάρχει σωτηρία από τους ούγκανους της παραλίας, αναρωτιέται ο Τάσος Δούσης σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί κάθε καλοκαίρι στις ελληνικές παραλίες και εξέφρασε τους προβληματισμούς του αλλά και τις συμβουλές του, σε ένα νέο ποστ που μόλις δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.
Ο ίδιος γράφει:
Γιατί τα παιδιά βγαίνουν κτήνη; Γιατί έχει χαθεί η ευγένεια,η αισθητική,το ευχαριστώ,το παρακαλώ;
Μια εικόνα στις παραλίες το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος έλυσε τις απορίες μου. Βρέθηκα στην Σίφνο. Είναι το αγαπημένο μου νησί τα τελευταία χρόνια. Πλατύς Γιαλός είναι η μεγαλύτερη και από τις καλύτερες παραλίες του νησιού.
Σκηνή 1: Στο ντους που το νερό πέφτει με το σταγονόμετρο πλησιάζει μια καλλονή με τον σφίχτερ κλαρινογαμπρό! Κλείνει τα μάτια και μπαίνει κάτω από το νερό που σημειώστε είναι και «σπάνιο» αγαθό στο νησί. Στην ουρά μια κυρία με το μωρό στην αγκαλιά,δύο ηλικιωμένες κυρίες,ένας μπόμπιρας που έχει μείνει παγωτό χωνάκι! (Απολάμβανε το θέαμα το πιτσιρίκι και ας καιγόντουσαν τα πατουσάκια του)
Η καλλονή απτόητη άφηνε το ελάχιστο νερό να τις χαϊδεύει το σώμα, χωρίς καν να κάνει τον κόπο να σηκώσει τα κουλά της να βγάλει το αλάτι! Ο κλαρινογαμπρός καμάρωνε την θεάρα που κυκλοφορούσε και ας περίμενε στην ουρά με τους υπόλοιπους. 5 λεπτά κάτω από το ντους!!!!
Ενα πανέμορφο κορίτσι,εντελώς ηλίθιο,εγωκεντρικό χωρίς καμία ενσυναίσθηση,σοβαρότητα ευγένεια,παιδεία… Κοριτσάρα μου να την βράσω την ομορφιά σου,αν οι γονείς σου σε έχουν κάνει μια γαϊδούρα!
Σκηνή 2: Απόγευμα πάλι στον Πλατύ Γυαλό. 6 αξιαγάπητα πιτσιρίκια στην δύση παίζουν μπάλα στην παραλία. Θα ήταν υπέροχη εικόνα αν…. Αν οι γονείς τους δεν ήταν τόσο ούγκανοι. Προσέξτε οι γονείς των πιτσιρικιών,όλοι μαζί σε παρέα έχουν μαζευτεί σε ένα εστιατόριο και μπεκροπίνουν έχουν τα πιτσιρίκια σε απόσταση βολής,αλλά τα πιτσιρίκια δεν τους ενοχλούν με την μπάλα.
Ενοχλούν όμως όλους του υπόλοιπους που απολαμβάνουν την ησυχία τους. Δύο κυρίες στην παραλία έχουν φάει το τόπι στο κεφάλι τουλάχιστον 10 φορές. Το τέρμα της ομάδας είναι σε παρακείμενο μπιτς μπαρ όπου οι θαμώνες έψαχναν το τέλειο φινάλε μιας υπέροχης μέρας στο ηλιοβασίλεμα. Μάταια! Τα γκολ έμπαιναν βροχή και η μπάλα προσγειωνόταν σε καφέδες, σπριτζ, κρασί….
Το απίθανο,ο ένας γονιός πατέρας έπαιζε και τον ρέφερι και έβλεπε τον χαμό που έκαναν τα πιτσιρίκια! Καρφί δεν του καιγόταν. Στα παλιά του τα παπούτσια! Με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, στο τσακίρ κέφι,καμάρωνε τα βλαστάρια του που έκαναν σμπαράλια τα νεύρα όλων των υπολοίπων υπομονετικών και ευγενικών ανθρώπων. Να σημειώσω πως αν τα πιτσιρίκια μετακινούσαν το τέρμα 15 μέτρα πιο αριστερά ΔΕΝ ΘΑ ΕΝΟΧΛΟΥΣΑΝ ΚΑΝΕΝΑΝ!
Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουμε. Οι γονείς των παιδιών που έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους την κατάσταση,έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια την ανάγκη όλων των άλλων για ξεκούραστη και χαλάρωση! Εγώ θυμάμαι όταν ήμουν πιτσιρίκι μου έλεγε η μαμά μου: «Παίξε όσο θέλεις,πρόσεξε μην ενοχλείς». Όταν η μπάλα κατά λάθος πήγαινε σε καμία παρέα την μαζεύαμε με 10 συγνώμη και μετακινούμασταν για να μην ενοχλήσουμε. Ήταν μεγάλη προσβολή να κάνουν παράπονα στους γονείς μας πως ενοχλήσαμε και υπήρχε πάντα ο κίνδυνος «αποβολής» από την παραλία αν το παρακάναμε. «Μαζέψτε τα τώρα» Ήταν η φωνή του πατέρα ή της μάνας αν δεν «στροφάραμε»
Έτσι μάθαμε να σεβόμαστε πρώτα τον εαυτό μας και μετά τους γύρω μας. Μάθαμε να μην ενοχλούμε χωρίς να σταματάει το παιχνίδι! Ερωτημα! Αυτά τα αξιαγάπητα παιδιά που έπαιζαν στην παραλία τόσο όμορφα που όμως στο λεξικό τους δεν έχουν ευχαριστώ,παρακαλώ,συγνώμη τι άνθρωποι θα γίνουν αύριο; Πώς θα μάθουν να σέβονται τους γύρω τους; Μήπως γίνουν ουγκανοι και απολίτιστοι σαν τους γονείς τους;
Κοινωνική ευπρέπεια μας λείπει από τις παραλίες και όλα ξεκινάνε από τους γονείς που δεν φροντίζουν να μάθουν στα παιδιά τους απλά πράγματα.
Και συνέχισε γράφοντας κάποιους (αυτονόητους) κανόνες συμπεριφοράς στην παραλία:
Να έχουμε ένα καλό καλοκαίρι με περισσότερη ευγένεια,αισθητική και ενσυναίσθηση!
Δείτε το ποστ του Τάσου Δούση όπως το δημοσίευσε στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook:
Δείτε επίσης